Bij een organisatie waren we gestart met een Lean traject. Eén van de teamleden, laten we hem even Edo noemen, deed vanaf het begin af aan niet lekker mee.
Hij had vooral veel kritiek op andere teamleden. Was negatief
en vond de mentaliteit van andere medewerkers slecht. Ook
van hun intelligentie was hij niet erg onder de indruk.
Ze begrepen er doorgaans niet veel van vond hij. Dat stak
hij niet onder stoelen of banken.
Het ligt allemaal aan anderen
Dit heeft maanden geduurd. Van het begin af aan zag ik wel
een lichtpuntje. Hier hield ik ook aan vast. Edo was wel
betrokken. Hij uitte namelijk nog steeds zijn ergernis.
Hij was wel vervelend en negatief over andere mensen, maar
die ergernis ging ergens over. Terecht of onterecht. Dat
was de vraag.
Als ik Edo vroeg om een verspilling aan te wijzen, liep
hij ergens heen in het bedrijf en begon zijn gal te spuien
over hoeveel gedoe iets was. “Hoe dit daar en daar
ook niet lekker werkte. Hoe slecht anderen het oppakten
en hoe vaak hij het wel niet moest uitleggen. Het zal wel
aan de mentaliteit liggen hier,” aldus Edo.
Eén op één motiveren werkt
ook niet
In het begin heb ik een aantal keren één op
één met hem gesproken. Getracht hem uit te
leggen dat het bij Lean echt de bedoeling is om eerst naar
je eigen werk te kijken. Zoals je waarschijnlijk al verwacht…
Zonder succes.
Bij de directeur van het bedrijf heb ik zelfs aangegeven
dat er echt iets moest gebeuren. Want dit frustreerde de
vooruitgang enorm en de andere teamleden hadden ook last
van de houding van Edo. Laat ik eerlijk zijn. Ik werd zelf
ook gefrustreerd en voelde mee met de andere teamleden.
De ommekeer
Tot tijdens een Get Lean sessie de ommekeer kwam. We waren
bezig met de A3 methode. Een bekende Lean methode. Die gebruik
je om via een duidelijke probleemomschrijving en analyse
in kleine stapjes bij de oplossing te komen. De meeste mensen
hebben in het begin moeite om het probleem goed te omschrijven.
Edo was hierop geen uitzondering.
Edo zag volop problemen en ergernissen. En hij wilde daar
best vanaf. Die dag besefte hij dat het spuien van zijn
ergernissen niet werkte. En dat hij zelf moeite had om de
achterliggende problemen op een heldere manier uit te leggen.
Dit inzicht hielp hem verder:
Twee overwinningen van Edo
Wat nu? De eerste winst die Edo boekte was dat hij alles
omdraaide. Niet langer werden de ergernissen veroorzaakt
door zijn collega’s, maar was het zijn eigen probleem
geworden. Hij ging zelfs om hulp vragen. Hij vroeg: ”Hoe
kan ik er voor zorgen dat ik niet steeds een paar stappen
verder ben. Waardoor ik me steeds meer erger?”
De tweede overwinning was dat hij zelf met de oplossing
kwam. Die zat gewoon in de Lean toolbox. Het A3 formulier.
Ik geef mensen vaak de tip om het probleem zo te omschrijven
dat je het aan een kind van 12 uit kunt leggen. Toen Edo
dat probeerde, ontdekte hij dat hij dat erg lastig vond.
En hiermee had hij een heel eenvoudige manier gevonden om
zijn gedachten en ergernissen terug te brengen naar kleine
begrijpelijke stapjes. Begrijpelijk voor zijn collega’s
en begrijpelijk voor anderen.
Ik ben trots op Edo!
home
